Εκκριτική ωτίτιδα ή μέση ωτίτιδα με υγρό

Τί είναι η εκκριτική ωτίτιδα?

Είναι η συλλογή «υγρού» μέσα στο μέσο αυτί, λόγω κακής λειτουργίας της ευσταχιανής σάλπιγγας, με αποτέλεσμα παροδική κατά κανόνα μέτριου βαθμού βαρηκοΐα αγωγιμότητας.

Πως καταλαβαίνουμε ότι το παιδί πάσχει?

Η ελάττωση της ακοής είναι ουσιαστικά το μόνο σύμπτωμα της ύπαρξης υγρού στο αυτί. Η βαρηκοΐα ποικίλλει, ακόμα και από μέρα σε μέρα και μπορεί για μεγάλα διαστήματα να παραμείνει αδιάγνωστη, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά. Οι γονείς συνήθως θεωρούν ότι το παιδί τους «δεν θέλει να τους ακούσει» ή τους αγνοεί ή δεν μπορεί να συγκεντρωθεί εύκολα.

Τα μεγαλύτερα παιδιά συνήθως παραπονούνται για το ότι τα αυτιά τους είναι βουλωμένα, κάτι που επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια και μετά από κρυολόγημα. Μπορεί να παραπονεθούν και για σποραδικούς πόνους ή θορύβους ακόμα και κώφωση. Τα συμπτώματα αυτά υποχωρούν συνήθως το καλοκαίρι, και μπορεί να επανεμφανιστούν το χειμώνα.

Τι προβήματα μπορούν να προκύψουν?

1. Σε παιδιά προσχολικής ηλικίας η ελάττωση της ακοής μπορεί να δράσει καθοριστικά στην ανάπτυξη της ομιλίας τους. Είναι επίσης δυνατόν να επηρεαστεί η συμπεριφορά τους κάνοντας τα δύστροπα ή με τάσεις απομόνωσης.

2. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας μένουν πίσω στα μαθήματα, αφού με δυσκολία συνήθως παρακολουθούν στην τάξη. Η συμπεριφορά τους επηρεάζεται αφού αισθάνονται μειονεκτικά.

Τι συμβαίνει με το υγρό τελικά?

Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων το μέσο αυτί καθαρίζει από μόνο του μέσα σε  4 – 6 εβδομάδες περίπου. Κάποιες φορές το υγρό παραμένει για μεγαλύτερα διαστήματα. Τότε γίνεται παχύρρευστο και κολλώδες.

Τι μπορεί να συμβεί αν η εκκριτική ωτίτιδα μείνει αθεράπευτη?

Μόνιμες παραμορφώσεις της δομής του μέσου αυτιού (π.χ. συμφύσεις) και τελικά μόνιμη δυσλειτουργία του, που μπορεί να απαιτήσουν στο μέλλον πολύ λεπτές επεμβάσεις για την αποκατάσταση της ακοής.

Επίσης, ας μην υποτιμηθούν καθόλου: η πιθανή καθυστέρηση στην ομιλία, οι δυσκολίες στο σχολείο και οι τάσεις απομονωτισμού στα μεγαλύτερα παιδιά.

Αντιμετώπιση εκκριτικής ωτίτιδας

Με συντηρητική αγωγή
Η χρήση φυσιολογικού ορού (ρινοπλύσεις), το μάσημα τσίχλας, το φούσκωμα μπαλονιών από το στόμα ή φούσκωμα ειδικών μπαλονιών από τη μύτη (Otovent – https://www.nice.org.uk/advice/mib59), τα μπάνια στη θάλασσα κ.α. βοηθούν στην απομάκρυνση του υγρού.

Αν αυτό παρά τα παραπάνω υπάρχει πάνω από 3 μήνες, τότε η χειρουργική επέμβαση (μυριγγοτομή – τοποτέτηση σωληνίσκου αερισμού) καλείται να δώσει τη λύση.

Συσκευή Otovent

NICE clinical guidelines – (National Institute for Health and Clinical Excellence)

 

Οι παρακάτω θεραπείες ΔΕΝ συνιστώνται για την αντιμετώπιση της εκκριτικής ωτίτιδας (NICE clinical guideline 60 – www.nice.org.uk/cg60)

1. Αντιβιοτικά

(π.χ. Amoxil, Augmentin, Zinadol, Ceclor, Procef, Pricefil, Klaricid, Claripen, Zythromax, Rifadin, Ciproxin, Ceftoral)

2. Τοπική ή συστηματική χορήγηση αντιισταμινικών

(π.χ. Xozal, Aerius, Claritine, Bilaz, Bilargen)

3. Τοπική ή συστηματική χορήγηση αποσυμφορητικών

(π.χ. Otrivin, Ronal, Dexa-Rhinaspray, Vibrocil, Nasosyn)

4. Τοπική ή συστηματική χορήγηση στεροειδών

(π.χ. Medrol, Soldesanil, Nasonex, Flixotide, Aurid, Pulmicort, Avamys)

5. Ομοιοπαθητική

6. Κρανιακή οστεοπαθητική

7. Βελονισμός

8. Τροποποίηση της διατροφής, συμπεριλαμβανομένων των προβιοτικών

9. Ανοσοδιεγερτών

10. Μασάζ

Το μόνο που καταφέρνουμε με αυτές τις θεραπείες είναι να επιβαρύνουμε το παιδί με αναποτελεσματικά φάρμακα και θεραπείες.

Πρακτική βοήθεια στα παιδιά με εκκρητική ωτίτιδα

Στο σπίτι: Στο παιδί πρέπει να μιλάμε καθαρά και από κοντά αφού πρώτα του αποσπάσουμε την προσοχή. Φροντίζουμε να μας βλέπει και να μην υπάρχει άλλος θόρυβος, όπως τηλεόραση. Μπορεί να χρειαστεί να επαναλάβουμε κάποιες λέξεις ή να εξηγούμε περιφραστικά. Πρέπει να δείχνουμε κατανόηση στο πρόβλημα του, να του εξηγούμε απλά τι συμβαίνει και το διαβεβαιώνουμε ότι δεν θα διαρκέσει πολύ. Ας μη ξεχνάμε ότι άλλες μέρες ακούει καλύτερα άλλες χειρότερα.

Στο σχολείο : Ο δάσκαλος πρέπει να ενημερωθεί για τη βαρηκοία. Το παιδί τοποθετείται σε μπροστινό θρανίο και όταν ο δάσκαλος του απευθύνεται πρέπει να είναι ορατός και κατανοητός.

Οδηγίες για παιδιά με σωληνίσκους αερισμού

1. Παρά το ότι δεν είναι εύκολο να περάσει νερό από το σωληνάκι μέσα στο αυτί, το παιδί πρέπει να είναι προσεκτικό π.χ. να μην κάνει βουτιές. Όταν το παιδί κάνει μπάνιο στο σπίτι θα πρέπει να τοποθετήσετε ένα βαμβάκι με λίγη βαζελίνη στο αυτί του. Αν το παιδί αρχίσει να παραπονείται ξανά για βουλωμένα αυτιά, πόνους ή συνεχή έκκριση από τα αυτιά, παρά το ότι έχει σωληνίσκους, θα πρέπει να επισκεφθεί ειδικό.

2. Το ταξίδι με αεροπλάνο δεν απαγορεύεται.

Μπορεί να ξαναμαζέψει το παιδί υγρό στα αυτιά του όταν πέσουν τα σωληνάκια?

Πάνω από το 70-80% των παιδιών απαντούν θετικά στη χειρουργική θεραπεία. Όμως το υπόλοιπο ποσοστό μπορεί να αναπτύξει ξανά εκκριτική ωτίτιδα μετά την απομάκρυνση των σωληνίσκων και να χρειαστεί πάλι να τοποθετηθούν νέοι. Ευτυχώς οι υποτροπές αυτές είναι σπάνιες και αφορούν συνήθως παιδιά με σοβαρή αλλεργία, σύνδρομο Down ή λυκόστομα.

Ποιές είναι οι έγκυρες πηγές για αναζήτηση περισσότερων πληροφοριών?